آهنگ نیلوفر آبی رمیکس از رضا پیشرو

هر وقت به یه شاخه نیلوفر آبی نگاه میکنم یاد تو میوفتم عزیزم میدونی هنوزم خراب اون شبام

خیلی دوست داشتم که دستای تو همیشه مال من باشه

اما بدون تو شبا فقط میکردم دائما ناله

می خوام بشینمو گریه کنم ولیکن فایده نداره

چون اینو می دونم که با تو بودن یه رویای محاله

من مردم این روزا یجورایی تو اون دنیام

وقتی عصبی میشم وای میستم تورو شما
مثل روز هایی که بهم دروغ می گفتی با چشات

تا آخرین باری که دیدمت دم دانشگاه
من هنوز یادمه تو رو می دیدم دمه کتابخونه

ورقه کتابا خیس بود اون اشکه چشام بودش
من همه ی ناراحتیام بود از دله آرومت

چون می دونستم زندگی بی تو هر دقه کابوسه
هر دیقه خاموشه شمع قشنگ وسط سفره

تو چیزی واسم نذاشتی جز یه دست خط مرده
کاری کردی که همه عقده هام تو عربده گم شه

تو کارم هم نمی تونم کنم یه حرکت خوشگل
از رگ خشک من معلومه خونی نیست تو بدنم

این یه بار هم فقط با اشک های خیسم خوندم ازت
من از همه ی بهار های زندگی موندم عقب

اوووو این روزا مسیره ، زندگیم مثل ذوزنقست

خیلی دوست داشتم که دستای تو همیشه مال من باشه

اما بدون تو شبا فقط میکردم دائما ناله

می خوام بشینمو گریه کنم ولیکن فایده نداره

چون اینو می دونم که با تو بودن یه رویای محاله

انگار خدا واسه تو جبرییلو رو زمین فرستاده

که مامور این باشه بگه بیام به استقبالت
چون من تا انتهای دنیا خیابون ها رو می دوم

میام اونهارو می کشم که چشم هاتو می دزدن
من توی تنهاییم فقط دارم اینجا یه چهار دیواری

زندگی هم شده عین فیلم های چارلی چاپلین
تو بارون چشام از دوریته یه جای تاریک بارید

نمی خواستم کسی بفهمه خانومی قاطی ما نیست
بیا بسازیم فصل عشق رو چون من از بازی خستم

خواستی عکست رو دیوار اتاق نقاشی کردم
فقط از دیدگاه من یه صحنه فراموش نمیشه

حتی صد ها روز دیگه تو با دوتا دیگه بودی
که این مقایسه حتی رو ترازو نمی ره

بهم دروغ می گفتی که دل من آروم بگیره؟
وقتی چشمام مثل چشای عقاب چشماتو می پایید

می گفت می خوای با دروغات تو یه زندان رو بسازی

خیلی دوست داشتم که دستای تو همیشه مال من باشه

اما بدون تو شبا فقط میکردم دائما ناله

می خوام بشینمو گریه کنم ولیکن فایده نداره

چون اینو می دونم که با تو بودن یه رویای محاله