آهنگ بانو جان از کمیل نصری

نماشون شو بیه مه یار نموعه؛ بانو بانو جانا… غروب به شب رسید ولی یارم نیومد، بانو بانو جانا! چه بلا بر سر مه یار بموعه؛ بانو بانو جانا… چه بلایی به سر یار اومد، بانو بانو جانا! ته ره قسم دمه ای مردِ چپونا؛ بانو بانو جانا… بهِت قسم میدم ای مردِ چوپان، بانو بانو جانا! ته مه یار ندی در این بیابونا؛ بانو بانو جانا تو یارمو ندیدی؛ در این بیابون بانو بانو جانا… وچه گهره سر آ تیل تا ساق سر آ شونه! باغ سر آ بانو بانو جانا… بچه تو گهواره است گل تا ساق پاست و میره باغ بانو بانو جانا… ته وسه بیمه بیمار و دلتنگ؛ آ بانو بانو جانا! برایِ تو شدم بیمار و دلتنگ؛ بانو بانو جانا… ته وسه بیمه کهربایِ رنگ و؛ بانو بانو جانا! برای تو شدم زرد رنگ؛ بانو بانو جانا… ته مه شیرین من ته فرهاد کوه کن؛ آ بانو بانو جانا… تو شیرین باش من فرهاد کوه کن برای تو؛ بانو بانو جانا عشقِ شیرین زمه فولاد دل سنگا؛ بانو بانو جانا به عشقِ شیرین سنگ میزنم به دل فولاد؛ بانو بانو جانا! ای انه بهار ای بلبل سر دار… ای دل نینه قرار ای بانو بانو جانا… باز میاد فصل بهار که برلیل سر درخته ولی دلم قرار نمیگیره!