بنیاد هایده تقدیم میکندناشنیده ها

بیا که هایده از غم ترانه میخواندبیا که هایده از غم ترانه میخواندغم آشنای همه عاشقانه میخواندوفا ندیده از این روزگار بی بنیادغریب روی زمین از زمانه میخواندغریب روی زمین از زمانه میخواندبیا به شام غریبان ما و مهمان باششبی که اهل دلی غمگنانه میخواندبیا بیا که خسته دلی از دیار تو هدیهجنون عشق تو را عاشقانه میخواندجنون عشق تو را عاشقانه میخواند

تو رو به دلای عاشق خسته قسمتو رو به پرنده های پربسته قسمتو رو به شکوه قطره های می نابرو لبای سرد جام بشکسته قسمتو رو به حقیقت و صفا تو رو به محبت و وفابرو که منو شبای غم حالا بمونیم برای هم

روزگاری به جانم نشستیهر چه غیر از خودت را گسستیروز دیگر به بزم رقیبونساغرم را به مستی شکستیمنو پشیمونی من منو پریشونی منتو و دل راضی تو ز درد پنهانی من

تو رو به دلای عاشق خسته قسمتو رو به پرنده های پربسته قسمتو رو به شکوه قطره های می نابرو لبای سرد جام بشکسته قسمتو رو به حقیقت و صفا تو رو به محبت و وفابرو که منو شبای غم حالا بمونیم برای همبرو که منو شبای غم حالا بمونیم برای هم

روزی که فلک از تو بریده است مراکس با لب پر خنده ندیده است مراچندان غم هجران تو بر دل دارمچندان غم هجران تو بر دل دارممن دانم و آن که آفریده است مرا

جانی که خلاص از شب هجران تو کردمجانی که خلاص از شب هجران تو کردمدر روز وصال تو به قربان تو کردم

جانی که خلاص از شب هجران تو کردمدر روز وصال تو به قربان تو کردم

جانی که خلاص از شب هجران تو کردمجانی که خلاص از شب هجران تو کردمدر روز وصال تو به قربان تو کردمخون بود شرابی که به دوران تو خوردمغم بود نشاطی که به دوران تو کردم

خون بود شرابی که خون بود شرابی که به دوران تو خوردمغم بود غم بود نشاطی که به دوران تو کردم

تا پرده برافکندم از آن تا پرده برافکندم از آن صورت زیباصاحب نظران را صاحب نظران را همه حیران تو کردم

تا پرده برافکندم از آن صورت زیباصاحب نظران را همه حیران تو کردم

تا پرده برافکندم از آن صورت زیباصاحب نظران را صاحب نظران راهمه حیران تو کردم همه حیران تو کردم

در مذهب عاشقان قرار دگر استدر مذهب عاشقان قرار دگر استوین باده ناب را خماری دگر استهر علم که در مدرسه حاصل گردیدکار دگر است و عشق کار دگر است

تو رو به دلای عاشق خسته قسمتو رو به پرنده های پربسته قسمتو رو به شکوه قطره های می نابرو لبای سرد جام بشکسته قسمتو رو به حقیقت و صفا تو رو به محبت و وفابرو که منو شبای غم حالا بمونیم برای هم

روزگاری به جانم نشستیهر چه غیر از خودت را گسستیروز دیگر به بزم رقیبونساغرم را به مستی شکستیمنو پشیمونی من منو پریشونی منتو و دل راضی تو ز درد پنهانی من

تو رو به دلای عاشق خسته قسمتو رو به پرنده های پربسته قسمتو رو به شکوه قطره های می نابرو لبای سرد جام بشکسته قسمتو رو به حقیقت و صفا تو رو به محبت و وفابرو که منو شبای غم حالا بمونیم برای همبرو که منو شبای غم حالا بمونیم برای هم

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفتروی مه پیکر اون سیر ندیدم و برفتگویی از صحبت ما سخت به تنگ آمده بودبار بست و به گردش نرسیدیم و برفتبار بست و به گردش نرسیدیم و برفت