آهنگ پرواز از لیلا فروهر

بگذار که بر شاخه ی این صبح دل اویزبنشینم و از عشق سرودی بسرایموان گاه به صد شوق چو مرغان سبک بارپرّ گیرم از این بامو به سو‌ی تو بیایمپرواز به آنجا که نشاتست و امیدستپرواز به آنجا که سرودست و سرودستآنجا که سرا پای تو در روشنی صبحرویای شرابیست رویای شرابیستکه در جام بلورستمن نیز چو خورشید دلم زنده به عشقستراه دل خود را نتوانم که نگویمهر صبح در آینه جادویی خورشیدچون مینگرم چون مینگرم چون مینگرماو همه من من همه اویماو روشنی و گرمی‌ بازار وجودستدر سینهٔ‌‌ من نیز دلی‌ گرمتر از اوستاو یک سر آسوده به بالین ننهادستمن نیز به سر می‌دوم من در طلب دوستما هردو در این صبح تروناک بهاریماز خلقت خاموشی شب پا به فراریمما هردو در آغوش پر از مهر طبیعتما دیده چون محو تماشای بهاریمما آتش افتاده به نیزار بلالیمما عاشق نوریم و سرودیم و صفاییمبگذار که سرمست و غزل خور منو خورشیدبالی بگشاییم بالی بگشاییمبالی بگشاییم و به سو‌ی تو بیاییم