آهنگ ققنوس از رضا صادقی

زندگی رو دوست دارم با تمام بدبیاریش عاشقی رو دوست دارم با تمام بی قراریش من میخوام اشکو بفهمم وقتی از چشام می ریزه تنهایی گرچه کشنده ست، واسه من خیلی عزیزه توو کتاب نوشته عاشق خیلی تنها، خیلی خسته ست جای بارون بهاری روی چترای شکسته ست اما من میگم یه عاشق همه دنیا رو داره همه چترا رو باید بست وقتی آسمون می باره نون عشقو می خورم، منت نونوا ندارم سینه سوخته عاشقم، با کسی دعوا ندارم توی دنیایی که گرگ و برّه گی تو ذاتشه من می خوام خودم باشم، با هیشکی کاری ندارم زنده بودن نمی خوام، زندگی کابوس منه فقط و فقط دورنگی تنها کابوس منه گرچه خاکم زیر پا، اما غرورم آسمون مشکی رنگ عشقمه، ترانه ققنوس منه کاش می شد دارو باشیم، نه زخمِ کاری، نه نمک قطره آبی باشیم رو قلب خشکِ پُر تَرک واسه عشق و عاشقی توو سختیاش کم نذاریم واسه خودمون آدمی باشیم، نه آدمک خیلیا میگن که عاشقی رو بیدار بدونیم اما من میگم که عشقو طرح دیوار ندونیم من می خوام که مثل موج نباشم، اما بمونم کاش میشد توو عین سختی بازم عاشق بمونیم نون عشقو می خورم، منت نونوا ندارم سینه سوخته عاشقم، با کسی دعوا ندارم توی دنیایی که گرگ و برّه گی تو ذاتشه من می خوام خودم باشم، با هیشکی کاری ندارم زنده بودن نمی خوام، زندگی کابوس منه فقط و فقط دورنگی تنها کابوس منه گرچه خاکم زیر پا، اما غرورم آسمون مشکی رنگ عشقمه، ترانه ققنوس منه