آهنگ دنیای معکوس از رضا صادقی

ای روزا جوانا پیرن همه از جان خود سیرن
ظاهرا همه میخندن ولی تـو دلشو اسیرن
اوکه این میرن انالت اوکه ایشهن انالت
تا بدوننت که پرواز اچینن هر دو تا بالت
ای روزا نون تو دروغه گپ راست کشک و دوغه
تو چشان یه دنیا خورشید ولی حیف دل بی فروغه
یکی تا خرخره سیره یکی پی یه لقمه گیره
یکی تو پیری پر از شور یکی تو جوانی پیره
عده ای مست وصالن عده ای غرق خیالن
عــده ای اون بالا بالا عده ای تو قعر چالن
به یه عده عشق حرامه به یه عده پاک و طاهر
قهقه همه بلنده ولی باور کن بــه ظاهر
مگه ناگن دنیـا جان ماکه جانیش را ندیدیم
مگه ناگن مهربان ولله مهربانیش ما ندیدیم
قاعده ی دنیـا عوض بی یک به یک نه با دوتا
اوکه چشم به راه نشسته بهش بگین دگر نتا
این روزا جواب خوبـــی خنجـــر کیـــنه و بس
عاشــق ایـن روزا زیاده ولی از روی هـــــوس
اگردنیــــا جان ببیـــنی جــــون من لمـــزبـونش
هرکسی گــــپ زده خودش قبول نی گپــــانش
مگه ناگن دلخــوشی ماست وقتی راضی باشی
ولله ما راضی بودیــم وهیچ نیومد جز ناخوشی
مگه ناگن دوتـا دوست ازدوتا کاکا بهترن
دوست که سهل دوتا کاکا سر پول سر میبره
هرچی به ایما شــده تـو بچگی همه قصه برام
رنج دنیا بند خوبی از دل خلقی بــرون
کسی حالی نیــست که حتی خبر از دل خو بگه
جوون وپیــر آرزوشه زودی ازدنیـــا بره