آهنگ یکبار مصرف از رستاک حلاج

از ازدحام شهر باید دوباره برگردم به خونه
کی غیر تنهایی قراره چشم انتظار من بمونه
پشت درم پشت دری که هیچکس برام بازش نکرده
دست کلیدم حتی یک شب احساس آرامش نکرده
از پله ها بالا که میرم سایم کنارم سر به زیره
جز جالباسی کی قراره دستای شالم رو بگیره
چراغا خاموشن که جای خالیش دخل من نیاره
من خونه رو تاریک میخوام این زندگی دیدن نداره
حال بد تنهاییامو از چای لیپتون بپرسید حال منو
دریا به دریا از قوطیای تن بپرسین
از کوه ظرفای نشسته از لحظه های بغض و تردید
از بچه هایی که ندارم 
حال منو از اونن بپرسین
راه فراری نیست از این دنیای دلگیر مزخرف
تنهایی غرقم کرده توو این زندگی یک بار مصرف
وقتیکه بیداری عذابه وابستگی به خواب خوبه
من خیلی وقته رابطم با سرمای تختخواب خوبه
اگه شنیدی گریه هامو گذشته
اومده سراغم از خاطره شلاق خوردم
زیر شکنجم توو اتاقم
حال بد تنهاییامو از چای لیپتون بپرسید حال منو
دریا به دریا از قوطیای تن بپرسین
از کوه ظرفای نشسته از لحظه های بغض و تردید
از بچه هایی که ندارم 
حال منو از اونن بپرسین