آهنگ نی و آواز از علی زند‌وکیلی

 من آن مرغم که افکندم به دام صد بلا خود را 🧡❤️🖤💔💘💝❣️به یک پرواز بی هنگام کردم مبتلا خود را 🧡❤️🖤💔💘💝❣️ نه دستی داشتم بر سر، نه پایی داشتم در گل 🧡❤️🖤💔💘💝❣️ به دست خویش کردم اینچنین بی دست و پا خود را 🧡❤️🖤💔💘💝❣️ چنان از طرح وضع ناپسند خود گریزانم 🧡❤️🖤💔💘💝❣️ که گر دستم دهد از خویش هم سازم جدا خود را گر این وضع است می‌ترسم که با چندین وفاداری 🧡❤️🖤💔💘💝❣️ شود لازم که پیشت وانمایم بیوفا خود را چو از اظهار عشقم خویش را بیگانه می‌داری 🧡❤️🖤💔💘💝❣️ نمی‌بایست کرد اول به این حرف آشنا خود را🧡❤️🖤💔💘💝❣️ ببین وحشی که در خوناب حسرت ماند پا در گل 🧡❤️🖤💔💘💝❣️ کسی کو بگذراندی تشنه از آب بقا خود را