آهنگ مگه دیوونه حالیته از شهاب مظفری

مث آبی که میریزه واسه جمع کردنش دیره دلی که بشکنه هیچوقت دیگه آروم نمیگیره تا وقتی که خدایی هست رفیق راه من باشه تو هر جایی زمین خوردی شاید از آه من باشه به غیر از عشق و آرامش چه احساسی بهت دادم که حقم جای خالیته بازم دستام میلرزن بازم به گریه افتادم مگه دیوونه حالیته ببین همپای این رگبار دارم تو کوچه میبارم تموم لحظههامونو باید زنده نگه دارم فقط خوابه تو میتونه تو شبهایی که بارونه یه مرد سخت و مغرورو به خاکستر بنشونه مگه دیوونه حالیته مث آبی که میریزه واسه جمع کردنش دیره دلی که بشکنه هیچوقت دیگه آروم نمیگیره تا وقتی که خدایی هست رفیق راه من باشه تو هر جایی زمین خوردی شاید از آه من باشه به غیر از عشق و آرامش چه احساسی بهت دادم که حقم جای خالیته بازم دستام میلرزن بازم به گریه افتادم مگه دیوونه حالیته ببین همپای این رگبار دارم تو کوچه میبارم تموم لحظههامونو باید زنده نگه دارم فقط خوابه تو میتونه تو شبهایی که بارونه یه مرد سخت و مغرورو به خاکستر بنشونه مگه دیوونه حالیته