آهنگ شکوه از محمد اصفهانی

از غمِ دوست، در این میکده، فریاد کِشَم…

دادرس نیست؛ که در هجر رخش، داد کِشَم…

داد و بیداد، که در محفلِ ما، رندی نیست…

که بَرش شکوه، برم داد، ز بیداد کِشَم…

عاشقم، عاشقِ رویِ تو! نه چیزِ دِگری…

بارِ هجران و وصالت، به دلِ شام، کِشَم…

در غَمَت ای گلِ شادابِ من! ای خسرویِ من!…

جورِ مجنون ببرم ، تیشه یِ فرهاد کِشَم…

سال ها میگذرند ، حادثه ها می آیند…

انتظار فرجت نیمه ی خرداد کِشَم…