متن آهنگ مسکن مسعود صادقلو
هر چقدر رو اعصاب من بکوبی؛ باز مسکنی برای من خوبی!
هرچقدر خلاف میل من باشی؛ هنر دستای ماهر یه نقاشی…
من بی ارادم جلوت! توی دستت، یه حکم دل داری…
تو بهم عشقو حالی کردی؛ گردن من حق آب و گل داری…
یه بی ارادم بیا بیا بیا بیا! رسوندن آمارتو به گوشم خیلیا!
که با این آهنگ شده دلت تنگ…
من خودم زغال فروشم؛ تو نکن منو سیاه!
یه بی ارادم بیا بیا بیا بیا! رسوندن آمارتو به گوشم خیلیا!
که با این آهنگ شده دلت تنگ…
من خودم زغال فروشم؛ تو نکن منو سیاه!
دل بهت بستم والسلام! عاشقت هستم، یک کلام…
هر جای دنیا هستی، یادم باش همین الان!
داره قلبم میوفته از سینه، وزنه ی چشمات بدجوری سنگینه
جوری که انگاری دو تا پام، روی مینه!
یه بی ارادم بیا بیا بیا بیا! رسوندن آمارتو به گوشم خیلیا!
که با این آهنگ شده دلت تنگ…
من خودم زغال فروشم؛ تو نکن منو سیاه!
یه بی ارادم بیا بیا بیا بیا! رسوندن آمارتو به گوشم خیلیا!
که با این آهنگ شده دلت تنگ…
من خودم زغال فروشم؛ تو نکن منو سیاه!