آهنگ عروسک از مازیار فلاحی

توی تنهایی و غربت
میون این همه ظلمت
من عروسک تو بودم
توی این اتاق خلوت

با تموم بی کسی هام
با همه دلبستگی هام
تو یه شب برام نوشتی
که میری از دل و چشمام

وقت ده سالگی تو
هی تو رو نگات می کردم
با زبون بی زبونی
هی تو رو صدات می کردم

یه روزی اما دوباره
یه کمی نگام می کردی
من ساده فکر می کردم
دوباره بهم می خندی

بعد پنج سال غم دوری
اومدی یواش سراغم
منو تو کمد گذاشتی
تو دل سیاهی و غم
حالا چهل ساله که اینجام
خیلی خسته خیلی تنهام
لباسام یه کم چروکه
پر خاکه تو نفس هام

تا یه روز یه نوری اومد
لای در یواشی وا شد
صورت یه بچه بود و
مث فیلم و قصه ها شد

منو آهسته بغل کرد
توی دستای ظریفش
انگاری بود همه دنیام
تویه آغوش لطیفش

یه صدای آشنایی
توی نور نصفه نیمه
میگفت ای وای این عروسک
مال وقت بچگیمه