آهنگ پرنده مهاجر از داریوش

ای پرنده ی مهاجر ای پر از شهوت رفتن فاصله قد یه دنیاست بین دنیای تو و من
تو رفیق شاپرک ها من تو فکر گلمونم تو پی عطر گل سرخ من حریص بوی نونم
دنیای تو بی نهایت همه جاش مهمونی نور;دنیای من یه کف دست رو سقف سرد یک گور
من دارم تو ادمک ها می می رم تو برام از پری ها قصه می گی
من توی حیله ی وحشت می پوسم برام از خنده چرا قصه می گی

کوچه پس کوچه ی خاکی ، در و دیوار شکسته ادمای روستایی ، با پاهایه پینه بسته
پیش تو یه عکس تازست ، واسه البوم قدیمی یا شنیدن یه قصه ، از یه عاشق قدیمی
برای من زندگیمه ، پره وسوسه پره غم یا مثل نفس کشیدن ، پر لذت دمادم
ای پرنده ی مهاجر، ای پر از شوق پریدن خستگی کوله بار ، روی رخ بت تن من
مثل یک پلنگ زخمی ، پر وحشت نگاهم می می رم اما هنوزم دنبال یه جور پناهم
نباید مثل یه سایه ، زیر پاها زنده باشیم مثل چتر خورشید باید ، روی برج دنیا باشیم