نعمتالله آزموده، با نام هنری آغاسی، یکی از محبوبترین خوانندگان موسیقی عامهپسند و کوچهبازاری ایران پیش از انقلاب اسلامی بود. او در ۲۹ تیر ۱۳۱۸ در اهواز به دنیا آمد و فعالیت هنری خود را با اجراهای زنده در خیابان لالهزار آغاز کرد. صدای گرم و سبک خاص آغاسی، که ترکیبی از موسیقی سنتی و مردمی بود، او را به یکی از چهرههای بهیادماندنی موسیقی ایران تبدیل کرد.
فعالیت هنری و آثار مهم
آغاسی نخستین خوانندهای از سبک لالهزاری بود که صدایش از رادیو و تلویزیون ملی ایران پخش شد. از آثار برجسته او میتوان به ترانههای زیر اشاره کرد:
- "سنگتراش": یکی از ماندگارترین آهنگهای او که همچنان در خاطرهها باقی مانده است.
- "ننه نعمت": اثری شاد که در سبک کوچهبازاری به شهرت رسید.
- "دختر آبادانی" و "سر پل دزفول": آهنگهایی که پیوند عمیقی با فرهنگ جنوب ایران دارند.
- "خدا را خوش نمیاد" و "اخماتو واکن": قطعاتی با ملودیهای ساده و تاثیرگذار.
آلبومهای او شامل آثار متنوعی است، مانند "خیلی هم ممنون"، "ننه نعمت" و "گل کاشتی". موسیقی او اغلب با اشعار ساده و مردمی همراه بود و مورد استقبال طیف وسیعی از مخاطبان قرار گرفت.
کارنامه سینمایی
آغاسی علاوه بر خوانندگی، در چندین فیلم نیز به ایفای نقش پرداخت. او در آثاری چون ایوالله (۱۳۵۰)، فاتح دلها (۱۳۵۱)، بنده خدا (۱۳۵۳) و خدا قوت (۱۳۵۶) ظاهر شد. این فعالیتها جایگاه او را بهعنوان یک هنرمند مردمی تثبیت کرد.
زندگی شخصی
آغاسی دو بار ازدواج کرد و هفت فرزند داشت. برخی از فرزندان او نیز به سبک و سیاق پدر در عرصه موسیقی فعالیت دارند. او در سالهای پایانی عمرش، به دلیل محدودیتهای فرهنگی و اجتماعی پس از انقلاب، کمتر در صحنه ظاهر شد اما در سال ۱۳۸۲ برای آخرین بار در تئاتر پارس لالهزار به اجرای کنسرت پرداخت.
درگذشت و میراث
آغاسی در ۱۴ آبان ۱۳۸۴ در کرج و بر اثر سکته مغزی درگذشت و در آرامستان امامزاده طاهر به خاک سپرده شد. موسیقی او همچنان محبوب است و یادآور روزهای طلایی موسیقی کوچهبازاری ایران است. سبک صمیمی و مردمی او همچنان الهامبخش نسلهای جدید است و آثارش در جشنها و محافل ایرانی به گوش میرسد.