کاوه یغمایی، آهنگساز، خواننده، و نوازنده برجسته موسیقی راک ایرانی، در سال ۱۳۴۷ در تهران متولد شد. او فرزند کورش یغمایی، پدر موسیقی راک ایران، است و موسیقی را در سنین کودکی آغاز کرد. کاوه از ۸ سالگی نواختن گیتار را زیر نظر پدرش آغاز کرد و در مدرسه موسیقی تهران به تحصیل در رشته موسیقی پرداخت. او در سازهای مختلفی چون گیتار آکوستیک و الکتریک، پیانو و فلوت تبحر دارد.
کارنامه هنری
کاوه یغمایی فعالیت حرفه‌ای خود را در دهه ۱۳۷۰ آغاز کرد. او اولین آلبوم خود، مترسک، را در سال ۱۳۸۲ منتشر کرد که شامل قطعاتی مانند «پل بی‌عبور» و «مترسک» بود. این آلبوم توجه طرفداران موسیقی راک را جلب کرد و جایگاه کاوه را به‌عنوان یکی از پیشگامان این سبک در ایران تثبیت کرد.
او در ادامه، آلبوم دوم خود با نام سکوت سرد را در سال ۱۳۸۶ در کانادا منتشر کرد. این آلبوم قطعاتی چون «اولین حرف» و «نسل سوخته» را شامل می‌شد و نشان‌دهنده تأثیر همکاری با موزیسین‌های بین‌المللی بر موسیقی او بود.
کاوه پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۹۰، آلبوم منشور را در سال ۱۳۹۵ منتشر کرد. این آلبوم نیز مانند آثار قبلی او، تلفیقی از موسیقی راک و مفاهیم عمیق اجتماعی و انسانی بود. جدیدترین اثر او، آدم‌های شب‌زده، در سال ۱۴۰۰ منتشر شد و نقدهای مثبتی را دریافت کرد.
سبک موسیقی
سبک موسیقی کاوه یغمایی ترکیبی از پراگرسیو راک و پاپ راک است. او همواره به نوآوری در موسیقی خود توجه داشته و در آثارش از اشعار و ملودی‌هایی استفاده می‌کند که مسائل اجتماعی و تجربیات انسانی را بازتاب می‌دهند. همکاری او با ترانه‌سرایانی چون روزبه بمانی و استفاده از گیتار الکتریک به‌عنوان ابزار اصلی، به سبک منحصربه‌فرد او کمک کرده است.
کنسرت‌ها و فعالیت‌های بین‌المللی
کاوه یغمایی طی سال‌های فعالیتش کنسرت‌های متعددی در داخل و خارج از ایران برگزار کرده است. کنسرت او در سال ۲۰۱۸ در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران از جمله موفق‌ترین اجراهای او بود و طرفداران بسیاری را به خود جذب کرد. اقامت او در کانادا نیز به او فرصت همکاری با موزیسین‌های بین‌المللی را داد.
اهمیت و میراث
کاوه یغمایی یکی از هنرمندان پیشرو در معرفی و ترویج موسیقی راک در ایران است. او با تمرکز بر کیفیت تولید، استفاده از موسیقی به‌عنوان ابزار بیان، و تلفیق سبک‌های مختلف، تأثیری عمیق بر موسیقی معاصر ایران داشته است. کاوه همچنان به خلق موسیقی و برگزاری اجراهای زنده ادامه می‌دهد و نقش مهمی در زنده نگه داشتن موسیقی راک ایرانی ایفا می‌کند
